زندگی
بارها به تو اندیشیده ام
بارها و بارها
و هربار به پاسخی پیچیده رسیده ام
آنقدر پیچیده که چیزی از آن نفهمیدم
تولد و مرگ
و فاصله ی بینشان
آنقدر ساده اما پیچیده است
که نه سادگیش برایم قابل فهم است
و نه پیچیدگی اش
و نه اینکه چرا همچنان اشتباه میکنم
اشتباه در رفتار و گفتار
و اشتباه در زندگی
زندگی ای که میدانم پایانش مرگ است
آه نمیخواهم از مرگ سخن بگویم
اما نمیشود
مرگ چون کرمی که در درختی تنیده است
در زندگی تنیده
و گویی زندگی را در آغوش گرفته
خدای من
چه زندگی عجیبی
با همه ی سختی هایش
حتی نمیتوانیم فکر تمام شدنش را بکنیم
در حالی که مثل روز برایمان روشن است
که پایان میابد
دیر یا زود
اما تلخ
شاید هم شیرین
کسی چه میداند؟
آینه