أرامش درونم رنگ أسمان به خود میگیرد و چشمانم أسمان را به دنبال بهانه ای برای گریستن زیر پا میگذارند و اکنون تنها به این می اندیشم که صبح دوباره فرا میرسد...
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
آرشیو
آمار سایت